cantar

cantar
v.
chivarse, denunciar.
«El yonqui cantó de plano en cuanto le hicieron el quirófano y Seisdedos dio con sus huesos en el talego.» Mariano Sánchez, Carne fresca.
«En cuanto se le quite el mono lo larga todo [...] Canta por peteneras...» Juan Madrid, Turno de noche.
«Es verdad que los bucanos cantaron muy pronto todo tipo de detalles sobre...» Raúl del Pozo, Noche de tahúres.
«Para darle matarile siempre hay tiempo. Esta puede can-tar muchas cosas todavía.» Fernando Martínez Laínez, La intentona del dragón.
«Y si sé algo de ese Otto, te lo canto, pierde cui-dado.» Juan Madrid, Un beso de amigo.
«Hice cantar a todos los soplones de la ciudad.» Cómic Jarabe, n.° 4, 1996.
«Si no nos dejáis pasar, llamo a la policía y lo canto todo.» El Gran Wyoming, Te quiero personalmente.
«...o canto todo lo que sé del camelleo que te marcas y digo quién es el díler...» Andreu Martín, Por amor al arte.
DRAE: «fig. y fam. Descubrir o confesar lo secreto». ► cante, dar el cante.
2. heder, oler mal.
«...que se prohíba también oler a pies, o cantar a sobaquina...» A. Ussía, ABC, 4.7.99.
«...una catequista, la almeja le cantaba a incienso, la tuve sentada en mis narices...» Juan Marsé, Si te dicen que caí, en DE.
«Cantar los sobacos.» DRAE.
«Te veo con un vaso en la mano, o te canta el aliento a priva...» Andreu Martín, Lo que más quieras.
«¡A Encarna le canta la boca que da miedo!» DCB.
«...le canta a usted el sobaquillo cosa mala.» Ángel Palomino, Insultos, cortes e impertinencias.
3. confesar crimen.
«¡El sargento se pondrá muy contento cuando le hable de usted! ¡Le complicaré la existencia si no canta, muchacho!» Pgarcía, El método Flower.
«...se asustó como una mujerzuela y cantó, cantó mejor que un mirlo.» Eleuterio Sánchez, Camina o revienta.
4. llamar la atención, ser obvio.
«Eres un hortera y canta muchísimo que eres de Carabanchel.» Lucía Etxebarría, Beatriz y los cuerpos celestes.
«Cantar. Llamar la atención peligrosamente una cosa, persona, grupo, conducta.» Francisco Umbral, Diccionario cheli.
«¿Y cómo llamas al que pringa en un golpe cantado?» Mariano Sánchez, Carne fresca.
«Tía, vas a cantar cantidad.» María Antonia Valls, Tres relatos de diario.
«Su forma de vestir canta mucho.» DRAE.
«...y no hay cosa que cante tanto como las prendas de cuero nuevas...» Carmen Posadas, Yuppies, jet set, la movida y otras especies.
5. cantar como los ángeles expr.
cantar muy bien y con buena voz.
«Con su tipo, lo más que le hubiera dicho yo a Edith Piaff era que cantaba como los ángeles...» Ernesto Parra, Soy un extraño para ti.
6. cantar de plano expr.
revelar secreto, confesar, chivarse.
«Te ha hecho cantar de plano y todo el ba123 rrio está hablando de nosotros.» Juan Marsé, Últimas tardes con Teresa.
«...y en cuanto le apretaron las clavijas [...] cantó de plano.» Victoriano Corral, Delitos y condenas.
7. cantarlas claras expr.
hablar claro, decir la verdad.
«Pero Ud. sabe que un servidor acostumbra a cantarlas claras...» Fernando Repiso, El incompetente.
8. cantar las cuarenta expr.
regañar.
«Don Miguel Cavero le ha cantado las cuarenta. ¡Qué bríos!» Jose-Vicente Torrente, Los sucesos de Santolaria.
«¿Y qué procedencia tendría aquel otro de cantarle a uno las cuarenta?» Marisa López Soria, Alegría de nadadoras.
«Sí, iría a verle a su trabajo y le cantaría las cuarenta.» C. Pérez Merinero, El ángel triste.
«...llamó inmediatamente a su hijo para cantarle las cuarenta.» B. Pérez Aranda et al., La ex siempre llama dos veces.
9. cantar los alerones expr.
oler los sobacos, las axilas.
«Por otra parte, se recoge alerones por axilas, pero no la locución —frecuentísima— cantarle a uno los alerones...» Ricardo Senabre, El Cultural, El Mundo, 24.10.99.
10. ser otro cantar expr.
ser cuestión o tema completamente diferente.
«Al fin y al cabo, fabricar los niños es una tarea más bien agradable y bastante sencilla. Parirlos y criarlos es otro cantar...» C. Rico-Godoy, Cómo ser infeliz y disfrutarlo.
«Ese es otro cantar.» Pau Faner, Flor de sal, 1986, RAE-CREA.
«...del contrato de trabajo, que eso es otro cantar...» Fanny Rubio, La sal del chocolate, 1992, RAE-CREA.
«Pero que te presentes en su dormitorio todas las noches con esa cara de chivo, es otro cantar.» Fernando G. Tola, Mis tentaciones.
«¿Tú ves, hombre? Eso ya es otro cantar.» Cristóbal Zaragoza, Y Dios en la última playa.

Diccionario del Argot "El Sohez". 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Sinónimos:

Antónimos:

Mira otros diccionarios:

  • cantar — verbo intransitivo / transitivo 1. Producir (una persona) sonidos musicales: Este señor canta muy bien las rancheras. verbo intransitivo 1. Producir (las aves) sonidos armonioso …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • cântar — CÂNTÁR, cântare, s.n. 1. Nume dat mai multor instrumente care servesc la stabilirea greutăţii unui obiect sau a unei fiinţe, de obicei a unei mărfi. ♢ expr. A trage la cântar = a) a cântări (mult), a avea greutate (mare); b) a avea importanţă. ♦… …   Dicționar Român

  • Cantar — X Le Cantar X est un enregistreur audio numérique huit pistes portable, avec time code, construit par la société française Aaton. Le support d enregistrement est un disque dur, avec graveur de DVD ; le format audio utilisé, le BWF. Il… …   Wikipédia en Français

  • cantar — cántar (vas) s. n., pl. cántare Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  CÁNTAR s.n. Vas de băut la greci şi la romani, cu picior şi toarte. ♦ Fântână de forma unui vas, din care ţâşnea apa. [pl. re, var. cantharos s.n. / <… …   Dicționar Român

  • cantar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: cantar cantando cantado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. canto cantas canta cantamos cantáis cantan… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • cantar — v. intr. 1. Formar com a voz sons musicais. 2.  [Por extensão] Fazer ruído contínuo e cadenciado, mas não molesto. • v. tr. 3. Executar (cantando) uma peça de música. 4. Soltar a voz (para exprimir determinado sentimento). 5.  [Brasil, Popular]… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Cantar — Can tar, ||Cantarro Can*tar ro, n. [It. cantaro (in sense 1), Sp. cantaro (in sense 2).] [1913 Webster] 1. A weight used in southern Europe and East for heavy articles. It varies in different localities; thus, at Rome it is nearly 75 pounds, in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cantar — Cantar, Sorte macedonischer Baumwolle, s. d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • cantar — (Del lat. cantare.) ► sustantivo masculino 1 POESÍA Composición poética breve para ser cantada, propia de la lírica popular: ■ los cantares populares. ► verbo intransitivo/ transitivo 2 MÚSICA Producir una persona sonidos armoniosos con la voz: ■ …   Enciclopedia Universal

  • cantar — 1 v tr (Se conjuga como amar) I. 1 Producir con la voz una serie de sonidos melodiosos, generalmente con un texto: cantar las mañanitas, cantar la posada, cantar una canción ranchera 2 Emitir sonidos melodiosos algunos animales, como los pájaros …   Español en México

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”